2025-11-15
Masz gotową grafikę na koszulkę, bluzę, polar lub softshell i chcesz ją wysłać do druku? Zanim klikniesz „wyślij plik”, upewnij się, że wszystko jest przygotowane tak, jak trzeba. Bo nawet najlepszy projekt może się nie udać, jeśli nie spełnia podstawowych wymogów technicznych. Zobacz, jak przygotować plik do druku, by nadruk/grafika na odzieży były takie same, jak na projekcie.
Nie wiesz, jak przygotować plik do druku? Zacznij od tego, zanim klikniesz „Wyślij do drukarni”
Zanim prześlesz projekt na koszulkę z nadrukiem, bluzę z logiem firmy, polar firmowy czy softshell, upewnij się, że spełnia on podstawowe techniczne wymogi druku na odzieży. Błędy w pliku mogą sprawić, że logo się rozciągnie, kolory wyjdą zupełnie inne, a nadruk nie będzie trwały.
Oto, co musisz sprawdzić na starcie:
- rozmiar nadruku dopasowany do rzeczywistego rozmiaru odzieży (np. maks. 30×40 cm na koszulkę, 10×10 cm na lewą pierś),
- plik w formacie PDF, AI lub EPS – czyli najlepiej zapisany jako grafika wektorowa,
- tryb kolorów ustawiony na CMYK, a nie RGB – to kluczowe, bo RGB nie jest zgodny z procesem druku,
- czcionki zamienione na krzywe – w przeciwnym razie mogą się nie wczytać poprawnie,
- brak tła w projektach PNG – często niepotrzebnie wchodzi w nadruk, zwłaszcza na ciemnych tkaninach,
- bez cieni, efektów glow i przezroczystości – większość technologii nadruku nie obsługuje ich poprawnie.
Nadruki na ubraniach rządzą się innymi zasadami niż ulotki czy plakaty. Plik musi pasować nie tylko do technologii druku (DTG, folia flex, sublimacja, haft), ale też do samego typu odzieży. Co innego nadruk na polar, co innego na T-shirt z bawełny czesanej.
W przypadku naszej drukarni reklamowej Druk Dla Ciebie zawsze możesz zapytać, czy Twój plik nadaje się do wybranej metody znakowania – i czy będzie wyglądał tak, jak to sobie wyobrażasz.
Polecane produkty
Jak przygotować do druku projekty? Wektor czy raster – kiedy JPG wystarczy, a kiedy bez PDF-a ani rusz?
Do druku na ubraniach – zwłaszcza firmowych lub roboczych – grafika wektorowa to absolutna podstawa. Tylko pliki wektorowe pozwalają zachować idealną ostrość linii i kształtów, nawet przy powiększaniu lub zmianie skali projektu.
W praktyce oznacza to:
- do haftu komputerowego, flexa i flocka – tylko wektor (PDF, AI, CDR, SVG),
- do DTG lub sublimacji – można użyć rastrowej grafiki (JPG, PNG), ale tylko w wysokiej rozdzielczości,
- grafiki rastrowe muszą mieć minimum 300 dpi,
jeśli projekt zawiera małe napisy lub cienkie linie – raster może je rozmyć lub całkowicie zgubić.
JPG wystarczy, jeśli drukujesz kolorowe zdjęcie metodą DTG lub sublimacyjną, i masz oryginalny plik o dużym rozmiarze. Ale jeśli chcesz dodać logo firmy na bluzę czy polar – zawsze przygotuj je wektorowo.
CMYK kontra RGB – czyli dlaczego Twoje kolory z monitora nie wyjdą tak, jak się spodziewasz?
Monitory pokazują kolory w systemie RGB, a druk na odzieży wymaga pliku w CMYK. To nie techniczna ciekawostka – to realna różnica, przez którą możesz dostać koszulki w zupełnie innych kolorach, niż widziałeś w projekcie.
Co trzeba zrobić?
- przed wysłaniem pliku – konwertuj kolorystykę z RGB do CMYK,
- w Illustratorze: File → Document Color Mode → CMYK,
- w Photoshopie: Image → Mode → CMYK Color,
- sprawdź, czy jaskrawe kolory (np. neonowe zielenie, limonki, fuksje) mieszczą się w gamucie CMYK,
- jeśli projekt zawiera kolorowe tło – w CMYK może wyglądać znacznie bledziej.
Nie każda technologia druku odwzorowuje barwy w 100%. DTG ma szeroki gamut, ale nie poradzi sobie z „efektem neonu”. Flex jest bardzo intensywny, ale ma ograniczoną paletę. Sublimacja wymaga poliestru i bieli jako podkładu. Dlatego odpowiedni dobór kolorów + poprawna konwersja do CMYK to absolutna podstawa.
Jak przygotować pliki do druku dwustronnego? Triki, które oszczędzą Ci frustracji i zwrotów
Druk dwustronny na odzieży? Tak – szczególnie na koszulkach z nadrukiem z przodu i z tyłu. Ale ten rodzaj projektu wymaga odpowiedniego przygotowania, bo łatwo o błędy.
Najważniejsze:
- przygotuj osobne projekty na przód i tył odzieży,
- nazwij je czytelnie, np. „koszulka_front.pdf” i „koszulka_tył.pdf”,
- upewnij się, że oba pliki mają tę samą rozdzielczość i tryb kolorów (CMYK),
- zachowaj spójność rozmiarów – np. przód 28×32 cm, tył też 28×32 cm,
unikaj błędów obrotu – często jeden projekt jest w poziomie, drugi w pionie.
W Druk Dla Ciebie często realizujemy koszulki, bluzy lub polary z dwustronnym nadrukiem. To świetna opcja, np. dla ratowników, strażaków, firm terenowych – gdzie z przodu masz logo, a z tyłu duży napis z nazwą jednostki. Ale bez odpowiedniego przygotowania pliku – tył może się „odwrócić” albo przesunąć względem środka. Zawsze możesz zapytać nas o szablon – wyślemy gotowy układ, który wystarczy uzupełnić.
Jak przygotować plik do druku ubrań z nadrukiem? Zrób to dobrze już za pierwszym razem
Aby nadruk na koszulce, polarze czy bluzie wyglądał profesjonalnie i był trwały, plik musi spełniać konkretne wymogi techniczne:
- grafika powinna być w formacie wektorowym (PDF, AI, EPS) – tylko wtedy nadruk będzie ostry i skalowalny
- jeśli używasz grafiki rastrowej (np. PNG, JPG), ustaw rozdzielczość minimum 300 dpi
- tryb kolorów musi być ustawiony na CMYK, nie RGB – tylko wtedy kolory wyjdą tak, jak trzeba
- czcionki zamień na krzywe lub osadź w pliku, aby uniknąć błędów przy druku
- unikaj tła w kolorze białym w formacie PNG – wiele osób myśli, że to “przezroczystość”, a to może wejść na materiał
- w projekcie nie powinno być cienkich linii poniżej 0,5 mm – mogą zaniknąć w druku
W Druk Dla Ciebie stosujemy kilka metod znakowania odzieży – DTG, folia flex, sublimacja, haft komputerowy. Każda z nich ma inne wymagania co do pliku, dlatego warto wcześniej ustalić:
- czy projekt ma być jedno- czy wielokolorowy
- czy tkanina jest ciemna, czy jasna
- czy nadruk ma mieć efekt matowy, połysk czy wypukłość
- czy klient przewiduje wielokrotne pranie w wysokich temperaturach
Jeśli nie masz pewności, który format wybrać – wystarczy napisać. Na etapie projektowania nadruku lepiej popełnić jeden błąd i go poprawić, niż wydrukować kilkadziesiąt koszulek z wadą.
Planujesz nanieść nadruk na odzież? Zobacz, jakie są koszty druku na tkaninach na naszym blogu.
Polecane produkty
Jak przygotować plik do druku ubrań z nadrukiem? Zrób to dobrze już za pierwszym razem
Plik pod nadruk na odzieży to nie tylko ładna grafika – to zestaw konkretnych parametrów, które muszą być spełnione, by projekt wyglądał profesjonalnie i był trwały. Druk na koszulce różni się od druku na polarze czy kurtce softshellowej – również pod względem technologicznym.
Absolutne minimum, jakie powinien spełniać każdy plik:
- format: PDF, AI, EPS – pliki wektorowe są najbezpieczniejsze,
rozdzielczość: minimum 300 dpi (dla plików rastrowych), - kolorystyka: zawsze CMYK – nigdy RGB,
- wielkość projektu: zgodna z rzeczywistym nadrukiem, np. 30×35 cm dla nadruku z przodu,
- czcionki: zawsze zamienione na krzywe (convert to outlines),
- tło: przezroczyste lub dopasowane do koloru odzieży – bez przypadkowej bieli,
- brak efektów typu cień, przeźroczystość, „poświata” – nie drukują się poprawnie,
- nie umieszczaj znaków cięcia, ramek pomocniczych ani opisów technicznych na warstwach widocznych.
W Druk Dla Ciebie korzystamy z różnych metod druku: DTG, sublimacji, folii flex, DTF i haftu komputerowego. Każda z tych technik ma inne wymagania. Na przykład:
- haft wymaga prostych, zamkniętych kształtów – bez cieni i gradientów,
- DTG najlepiej oddaje szczegóły na białych lub jasnych koszulkach,
- flex jest idealny do wyraźnych, jednokolorowych napisów,
- sublimacja działa tylko na białych tkaninach z poliestru.
Zanim przygotujesz plik – zdecyduj, na czym ma się znaleźć i jaką metodą. W razie wątpliwości napisz do nas – podpowiemy, jak dostosować projekt do konkretnego rodzaju nadruku i materiału.
Gotowy plik, ale czy na pewno? Lista kontrolna przed kliknięciem „Wyślij do druku”
To najważniejsze kilkanaście sekund przed przesłaniem pliku. Poniżej znajdziesz checklistę, która pozwoli Ci uniknąć najczęstszych błędów i reklamacji przy druku na odzieży reklamowej.
- Czy plik ma format PDF, AI lub EPS?
- Czy grafika jest w trybie kolorów CMYK?
- Czy rozdzielczość pliku rastrowego to co najmniej 300 dpi?
- Czy nadruk ma właściwe wymiary? (np. 28×32 cm na przód koszulki, 10×10 cm na lewy bok, itp.)
- Czy czcionki zostały zamienione na krzywe?
- Czy nie ma efektów, które nie przeniosą się na materiał? (np. cień, przeźroczystość)
- Czy projekt nie zawiera białego tła w PNG, które mogłoby wejść w nadruk?
- Czy w pliku nie ma dodatkowych ramek, znaczników, opisów lub warstw z komentarzami?
- Czy każda wersja kolorystyczna ubrania ma osobny plik nadruku (np. biały T-shirt vs granatowy polar)?
- Czy zostały wyszczególnione: lokalizacja nadruku, technika (DTG, haft, flex), rodzaj odzieży i liczba sztuk?
U nas – w Druk Dla Ciebie – każdy projekt przechodzi wewnętrzną weryfikację, ale to, co przychodzi z Twojej strony, jest kluczowe. Pamiętaj: druk na odzieży to nie to samo, co wydruk broszury – wszystko musi być idealnie spasowane z materiałem.
Jeśli masz wątpliwości, dodaj w mailu dopisek: „proszę o sprawdzenie pliku przed produkcją” – robimy to bez dodatkowych kosztów, bo zależy nam na tym, żebyś był zadowolony z efektu.
Najczęściej zadawane pytania o przygotowanie pliku do nadruku na odzieży
Najbezpieczniejsze są pliki PDF, AI lub EPS – czyli grafiki wektorowe. Jeśli masz tylko JPG lub PNG, pamiętaj, że muszą mieć rozdzielczość minimum 300 dpi.
Tak. Pliki do druku zawsze powinny być zapisane w przestrzeni barw CMYK. RGB może spowodować spore przekłamania kolorystyczne.
Typowy nadruk z przodu to maksymalnie ok. 30 cm szerokości x 35 cm wysokości. Na rękawie lub z tyłu – odpowiednio mniejsze. Każda technika druku ma swoje limity.
Tak, to bardzo ważne. Jeśli nie zamienisz czcionek na krzywe, drukarnia może ich nie odczytać poprawnie. Plik może wtedy wyglądać zupełnie inaczej niż zamierzałeś.
Jeśli nadruk ma mieć tło – tak. Ale jeśli tło ma być przezroczyste (np. w plikach PNG), upewnij się, że jego warstwa jest usunięta. Często drukowane są przez przypadek niepotrzebne białe prostokąty.
Możesz zlecić jego przygotowanie lub poprawę – często wystarczy konwersja do CMYK, dopasowanie rozmiaru i zamiana tekstu na krzywe. Warto zapytać o pomoc przed produkcją.
